Volker Ullrich in DIE ZEIT nr. 7 vom 8. Februari 2018. Het Verdrag van Versailles was soepel vergeleken met de bepalingen van Brest-Litovsk: 100 jaar geleden dicteerde het Duitse Rijk Rusland een gewelddadige vrede zonder compromis en ging onverminderd door met zijn verovering in het Oosten.
Op de 3. Maart 1918, een zwoele vroege lentedag, is druk op de Leipzig Fair zoals in vredestijd. Een bijzonder dichte bal is rond een monument geweest met een gevangen genomen Engels tank geleerd. Een man leunt op hem en verkoopt een extra laken: “Vandaag om vijf uur Vrede in Brest-Litovsk ondertekend ". "Beetje bij beetje ging het heel snel af", merkt de rooms-katholiek op Victor Klemperer, "En elk kreeg de kalme en eentonig gesproken woorden voorgeschoteld: 'Frame this - frame this'."
De Duitsers hebben hun herinneringen aan de vrede van Brest-Litovsk niet "gekaderd". Integendeel: na 1918 begon al snel een verplaatsingsproces. In de depressie daarover Nederlaag in het westen men vergat totaal hoe euforisch men zes maanden eerder het vredesverdrag in het oosten had gevierd, dat het vooruitzicht op een algehele overwinning opnieuw leek te openen. En in de algemene verontwaardiging over de "schandelijke vrede" van Versailles werd opzettelijk over het hoofd gezien dat Duitsland de revolutionaire Rusland Had voorwaarden opgelegd waartegen het "dictaat" van Versailles ronduit mild leek.
Het begon allemaal toen de bolsjewieken op 7 november 1917 in Petrograd aan de macht kwamen. Slechts een dag later, op voorstel van Lenin, deed het Tweede Al-Russische Raadscongres een oproep aan alle oorlogvoerende machten om een onmiddellijke vrede te sluiten "zonder annexaties en bijdragen". Terwijl de voormalige bondgenoten van Rusland, Engeland en Frankrijk, weinig geneigd waren om de uitnodiging te aanvaarden, gaven de Centrale Mogendheden, Duitsland en Oostenrijk-Hongarije, blijk van bereidheid om te onderhandelen. Omdat je niet wist hoe lang Lenin het kon volhouden, moest je "profiteren van het moment" "Faits voldongen te creëren ”, verklaarde Ottokar, de Oostenrijkse minister van Buitenlandse Zaken Graf Czernin. Al op de 15. In december werd een staakt-het-vuren-overeenkomst getekend. Aanvankelijk duurde het vier weken, waarin formele vredesonderhandelingen moesten worden gestart.
[...]
Het hele artikel door Volker Ullrich van DIE ZEIT nr. 7 vom 8. Februari 2018 is hier te vinden: https://www.zeit.de/2018/07/friedensvertrag-von-brest-litowsk-deutsches-reich-russland/komplettansicht