- Yg. 1931, nr. 6 -
De miljoenen werklozen, gisteren nog op de rand van wanhoop, kunnen vrolijker naar bed: de regering heeft een grote commissie gevormd die over het probleem van de werkloosheid zou moeten piekeren, en vrouwen uit de Berlijnse samenleving hebben een prachtig georganiseerde "winterhulp" geregeld. De Berlijnse kranten staan vol met rapporten; men kan prominente persoonlijkheden zien op foto's die de uiterst decoratief ogende verzamelactiviteit nastreven; De verzamelbak rammelt op de straathoeken net als in de uitgaansgelegenheden; degenen die zichzelf redelijk zelfvoorzienend houden, grijpen in hun zakken en ontdekken hun gouden hart. Je draagt 'm op de juiste plek, dat wil zeggen vastgemaakt aan je rok, van ver zichtbaar, zodat er geen twijfel over bestaat dat je deel uitmaakt van het feest.
Op deze manier zal zeker veel samenvloeien, en aangezien het apparaat deze keer, zoals aannemelijk wordt verzekerd, nauwelijks kosten zal maken, zullen als alle hoop wordt vervuld, waarschijnlijk een paar punten uitkomen voor de individuele werklozen in Berlijn. Of misschien gewoon voor degenen die het slechtst af zijn. Het is nog niet helemaal zeker. Het is niet allemaal goud dat blinkt, ook al is er aan "hart" gewerkt, maar soms ook maar dubbel.
Nou, het maakt niet zoveel uit. Of je nu twee of zeven druppels water op een hete steen druppelt, het jack is als een broek. Dit is verschrikkelijk: dat de lawaaierige circulerende nationale berg volgens een heel oud patroon een arm klein huisje van welzijn heeft voortgebracht, en dat de offerbussen in de schaduw van een commissie kletteren. Comités zijn altijd het graf geweest van dringende zaken, maar waar de oude domme hoop steeds weer groeit. Tegen de tijd dat het bescheiden drijfvermogen dat ze nu heeft gekregen bruist, is er waarschijnlijk één weg voor de slechtste maanden. Nou, en dan zal Brüning of anders heb je een revalidatieprogramma bedacht, waarmee je de kar zo langzaam uit het vuil haalt. Tegelijkertijd zal men echter meer moeten claimen van het gouden hart van de lagere lagen dan van degenen die vandaag paradeerden in de volheid van een goede daad met vergulde spelden.
En de massa's, met hun geduld voor schapen, die echt een gouden hart kunnen aannemen, worden heen en weer geduwd tussen het plunderen van constructie en ontmanteling en tussen goedkope welzijnsacties, en hier en daar vallen ze zichzelf neer met het verheven gevoel van hun politieke vrijheid en hun zwaarbevochten prestaties Rechts op straat, elkaars schedels of trots de vlaggen door de straten dragen. Ondertussen zitten de anderen comfortabel in hun kantoren en in de cafés en doen hun zaken zelfs in ellendige tijden zoals vandaag; ook in zeer slechte; zelfs als een groot deel van de anderen al lang geleden is verdwenen. Degenen die gedegenereerd zijn, hebben gewoon hun gouden hart op de verkeerde plaats, namelijk: de juiste. Dat betekent vandaag zoveel als: dom en hopeloos.
1931, 6 M.