Verschillen

- Yg. 1925, nr. 15 -

Als Duitse kapitalisten samenkomen met Franse en Engelse kapitalisten om nieuwe manieren te bedenken om de kost te verdienen, dan is dat in het belang van het "vaderland".

Wanneer Duitse pacifisten naar Frankrijk gaan om inzichten te maken met behulp van hun hele persoonlijkheid, is dat nationale waardigheid.

Wanneer een volk, versleten door jaren van ontbering, instort, omdat in de grootste oorlogen van hen werd verwacht dat ze al hun lasten zouden dragen, is het een vaderloze en een schandelijke steek.

Wanneer generaals en vorsten op het moment van de grootste verantwoordelijkheid smeken om valse paspoorten, zonder hoofd worden omdat ze bang zijn voor hun hoofd, worden ze gevolgd door de liefde en het respect van alle goede patriotten.

Wanneer studenten en voormalige officieren politieke moordorganisaties oprichten, hun tegenstanders lafhartig in een hinderlaag lokken, wanneer ze de staat de grootste moeilijkheden bezorgen door kinderlijke moorden, stralen ze de pracht van nobele heldenmoed uit.

Wanneer arbeiders, uit de ellende van hun bestaan, zich laten meevoeren in rellen, wanneer een schot vanuit een donkere hoek wordt afgevuurd, is er reden om machinegeweren te laten rammelen en de overlevenden jarenlang naar de gevangenis te sturen wegens schending van de vrede.

Als een ambtenaar zijn republikeins sentiment uitdrukt en opkomt voor de staat waaraan hij de eed van trouw heeft gezworen, dan is hij een vreemd lichaam dat vroeg of laat moet worden geëlimineerd.

Als een dienaar van de republiek ondubbelzinnig verklaart dat de monarchie moet terugkomen, als een minister de eed aflegt over de republikeinse grondwet, maar tegelijkertijd leider van de monarchistische beweging, dan is hij de man van alle rechtopstaande Duitsers.

Als nationale politici hun kiezers alles beloven en niets vasthouden, als ze altijd wankelen als ezels tussen ja en nee, dan zijn ze de geboren leiders van het volk.

Als de slechte Republikeinen niet zo verdeeld zijn als men zou willen, als ze de plannen van de tegenstander dwarsbomen, dan is dat een walgelijke deal van partijbazen.

Als de Reichs-RechtsJarres-Block ziet de huiden wegzwemmen en wil daarom Hindenburg voor zijn feestwagen uitrekken, dan gebeurt dit echt alleen in eerlijke zorg voor het verdronken vaderland.

Als de Republikeinen vastbesloten zijn om de Republiek in het volgende cruciale uur naar de overwinning te brengen, zullen ze dit alleen doen in een poging de kribbe te behouden.

Als iemand een andere mening heeft dan die hierboven geschetst, dan is hij in de ogen van de patentpatriotten geen Duitse man.

1925, 15 · hm

Het jaar 1925 was in zekere zin een noodlottig jaar voor de jonge Weimarrepubliek. Na zes jaar democratie was het vertrouwen van de Duitsers in de Republiek op een dieptepunt. Rellen en staatsgreeppogingen, voortdurende regeringswisselingen, politieke moorden en de verarming van de middenklasse na het jaar van inflatie 1923 - dit alles leidde tot de roep om een ​​sterke man aan het hoofd van de staat werd luider en luider. Veel Duitsers wilden gewoon hun keizer Wilhelm terug hebben.

Bron: https://www.deutschlandfunk.de/hindenburgs-wahl-als-auftakt-zum-dritten-reich.871.de.html?dram:article_id=125103