- Yg. 1928, nr. 11 -

Als ik met een brandende pijp over de hooizolder van mijn eigen schuren ga, vallen sommige sintels uit, het schuren brandt af, - wat denk je, wat gebeurt er met mij, hoewel misschien zelfs niemand anders is geschaad behalve ikzelf?

Als ik als werknemer van Meier vijftig punten geef aan een arme reiziger die me uit het fonds haalt dat me is toevertrouwd - het bedrag dat de baas elke avond ophaalt om hem te laten jubelen - denk je dat ze me dat laten doen?

Als ik speculeer met het geld dat mij door mijn afdeling op de beurs is toevertrouwd, bijvoorbeeld in filmvoorraden of in spek, en er ellendig in valt, zodat er aan het einde niets meer is - zal de officier van justitie mij niet te pakken nemen?

Vanwege verduistering, verduistering, door nalatige brandstichting? Hoewel mijn geest in al deze gevallen uiteindelijk niet eens onfatsoenlijk zou zijn? Maar ik ben gewoon verantwoordelijk voor iets, voor het geld, de bezittingen of het leven en de gezondheid van mijn medeburgers; en als ik deze goederen beschadig, zal ik verantwoordelijk worden gehouden. Ik zal worden gestraft, of zal een schadevergoeding moeten betalen, of beide.

Wanneer ik als de “verantwoordelijke” minister van mijn land roekeloos een oorlog tevoorschijn tover waarin twee miljoen landgenoten min of meer in doodsangst omkomen; als ik als militair leider deze oorlog verlies als gevolg van mijn bodemloze roekeloosheid bij het beoordelen van de tegenkrachten, zodat mijn volk 132 miljard mark aan oorlogsvergoeding moet betalen; als ik, als hoofd van de staatsbank, papiergeld laat drukken totdat het zijn loutere papierwaarde niet meer waard is en op deze manier honderdduizenden bedrieg van hun moeizaam gespaarde bezittingen - wat denk je dat er met mij zal gebeuren? O mijn God: niets, Ik ben zeer gepensioneerd, krijg dikke pensioenen, geniet overal veel respect. In plaats van mij te zijn - (nou, stel je voor).

Wanneer ik geld uit de schatkist van mijn land gooi naar mensen zoals de Ruhr-industriëlen, die al miljonairs zijn, op wie ze nergens recht op hebben; of als ik met de fondsen van dit fonds deelneem aan film- en baconbedrijven als ambtenaar van het Reichsministerie van Defensie, met als gevolg dat het geld van twintig miljoen belastingbetalers haast heeft - is er waarschijnlijk een haan die er voor kraait? Ja, dat zal er een zijn, waarover maanden, maanden in de kranten en in de Rijksdag over zal worden gesproken. Tot het volgende schandaal rijp is. Maar zal chrisma gebeurt er iets? Niet de boon, ik krijg mijn pensioen, ga met pensioen en na een paar jaar weet ik misschien niet wat ik moet worden, vice-minister, kanselier, dictator of zoiets.

Dat is het kleine verschil tussen verantwoordelijkheid in het gewone leven en verantwoordelijkheid in de politiek.

Anders zou de politiek een zeer gevaarlijke handel moeten zijn.

En dan zouden waarschijnlijk velen ervan wegblijven. Hij wil graag dat je de namen zelf gebruikt en bovenaan begint.

Ik denk niet dat het onmogelijk is dat het dan beter voor ons zou zijn.

1928, 11 Kazenwadel