- MIRROR 33 / 1981 -

Kiedy żydowski pacyfista Emil Julius Gumbel zmarł na wygnaniu w Ameryce w 1966 roku, niemieckie gazety milczały. Ponieważ Gumbel wciąż nosił piętno bycia „zdrajcą”? Wydawnictwo Heidelberg Das Wunderhorn od jakiegoś czasu upamiętnia lewicowego moralistę i przyjaciela Tucholsky'ego, który uczył matematyki w pierwszej republice niemieckiej, tłumaczył pisma Bertranda Russella, dwukrotnie opuścił SPD i jeszcze zanim naziści wygnali go w 1933 roku, za namową antysemickiej grupy studenckiej stracił profesurę w Heidelbergu w 1932 roku. Pod tytułem „Cztery lata mordu politycznego” „Das Wunderhorn” udostępnił odkrywcze badanie opublikowane w 1922 roku, które, jak napisał Arnold Zweig w „Weltbühne”, „lśni w krwiobieg niemieckiej reakcji”, autor postępowania o zdradę i wszedł do „memorandum Ministra Sprawiedliwości Rzeszy” (włączonego do nowego wydania), w którym jego oskarżenia musiały zostać niemal w całości potwierdzone. Ale książka Gumbela nie tylko wymienia morderców; ukazuje również podwójny morał niemieckiego sądownictwa: „354 morderstwa polityczne z prawej strony; Całkowita pokuta: 90 lat, 2 miesiące więzienia, 730 M. grzywny i 1 dożywocie ”; z drugiej strony: „22 morderstwa z lewej strony; Całkowita pokuta: 10 strzelanin, 248 lat, 9 miesięcy więzienia, 3 wyroki dożywocia ”.

Źródło: THE MIRROR 33 / 1981 http://www.spiegel.de/spiegel/print/d-14336404.html