Dzisiaj do prowadzenia wojny potrzebne są trzy rzeczy: trujący gaz, dynamit do pocisków wybuchowych oraz olej do działania silników statków i samolotów. W Niemczech te trzy sposoby prowadzenia wojny są produkowane w fabrykach i laboratoriach Chemietrustes, I.-G. Przemysł lakierniczy A.-G.

Jesienią 1913 jest pierwszą fabryką w Oppau, w której azot (główny składnik kwasu azotowego niezbędny do wytworzenia dynamitu) jest wydobywany z powietrza za pomocą procesu Haber-Bosch. Bez nich Niemcy 1914 nie byłyby w stanie wojny przez trzy miesiące. W maju 1916, niedawno utworzone ugrupowanie interesów niemieckiego przemysłu chemicznego (poprzednik I.G. Farbenindustrie A.-G.) założyło drugą fabrykę azotu w Leunie. Kiedy po wojnie upłynniono węgiel, wspólnota interesów kupiła własne złoża węgla, zwłaszcza z masy likwidacyjnej Stinneskonzern. W grudniu 1926 fundusze zjednoczone w syndykacie zostały połączone, tworząc dużą firmę o nazwie I.-G. (Społeczność interesu) Otrzymano Farbenindustrie Aktiengesellschaft.

To I.-G. Farbenindustrie A.-G., niemiecki Chemietrust (z siedzibą we Frankfurcie nad Menem), nie tylko jest właścicielem dużych zakładów i kopalń 39, ale także kontroluje liczne „Montanwerke”, fabryki ropy, fabryki materiałów wybuchowych, fabryki broni i „grupy interesów”. oraz fabryki amunicji, przedsiębiorstwa przemysłu elektrycznego, a ostatnio 50 procent udziałów w Rheinische Stahlwerke A.-G. wykupione. Kapitał zakładowy Chemical Trust wynosi miliony marek 100; Trust jest niewątpliwie największą potęgą kapitałową w Europie.

W pracach Trust wytwarzane lub wytwarzane są: węgiel i ropa, towary fotochemiczne, farmaceutyki (np. Aspiryna, salvarsan), folie, metale lekkie (aluminium), nawozy, wapno, ale przede wszystkim kolory i sztuczny jedwab.

A teraz trzeba spędzić chwilę z małym rozdziałem chemii.

Smoła węglowa służy do ekstrakcji benzenu, fenolu i innych olejów, które są materiałami wyjściowymi nie tylko dla większości barwników, ale także dla głównych toksycznych gazów.

Kiedy azot (uzyskany w Leunie i Oppau) wiąże się z wodorem, wytwarza amoniak, jeden z najważniejszych nawozów. Z amoniaku i tlenu otrzymujesz kwas azotowy. Jeśli traktujesz celulozę kwasem azotowym, dostajesz proch strzelniczy, podstawę dynamitu; jeśli traktujesz celulozę dwusiarczkiem węgla, to produktem jest sztuczny jedwab.

Widzisz: narzędzia pokoju i broń wojenną blisko siebie. Azot wykorzystywany jest jako amoniak do nawożenia pola, jako kwas azotowy do produkcji bawełny z broni palnej; Indygo lub taśmy filmowe są wykonane z tych samych materiałów, co trujący gaz; Produkcja jedwabnych pończoch jest bardzo podobna do Dynamit.

Innymi słowy, niemiecki gigant chemiczny, największa potęga kapitałowa w Europie, może zamienić się z dnia na dzień w największe zaufanie Europy do uzbrojenia. Wytwarza trzy rzeczy potrzebne do wojny: dynamit, trujący gaz i ropę naftową. (Olej - ponieważ posiada patent na proces skraplania węgla Bergin, który jest po raz pierwszy stosowany na dużą skalę w fabryce w Leuna, ukończony w kwietniu 1927.)

Jeśli dzisiaj wybuchnie wojna, chemik jest pierwszym dostawcą wojennym. Wtedy jego kapitał nie zapłaci odsetek jak wcześniej w 300, ale jeszcze więcej. I miał także udział w zyskach wojennych węgla i archidiecezji; ponieważ już negocjuje z Vereinigte Stahlwerke A.-G., drugą co do wielkości potęgą kapitałową, o bliższym związku, o zastąpieniu poprzedniej konkurencji wspólnotą interesów.

Zaufanie chemiczne stara się nie tylko „dojść do porozumienia” z partnerami krajowymi, ale także zagranicznymi. Podczas wojny w Zagłębiu Ruhry przemysł chemiczny w Niemczech powiadomił francuskie Ministerstwo Wojny i francuski przemysł chemiczny o niektórych patentach i zobowiązał się nie budować żadnych fabryk we Francji przez następne 15 lat. Oczywiście za dobrą zapłatę. Trust sprzedawał również patenty (np. Na rafinację ropy naftowej) firmom brytyjskim i amerykańskim. Trust chemiczny posiada fabryki w Hiszpanii, Anglii i USA. Od pewnego czasu negocjowano ustanowienie europejskiego trustu chemicznego.

Ta międzynarodowość jest gwarancją, że German Chemical Trust nie ma niebezpieczeństwa wojny, że zawsze będzie produkował jedwabne pończochy zamiast dynamitu?

Przyjęcie tego byłoby frywolnym oszustwem. Jeszcze przed 1914 przemysł zbrojeniowy i materiały wybuchowe zostały połączone na arenie międzynarodowej (na przykład Grupa Nobel zdominowała produkcję materiałów wybuchowych w prawie wszystkich stanach).

Gwarancje pokojowe nie tworzą gospodarki, ale politykę. A jeśli rządy nie będą prowadzić polityki pokoju (uzbrojenie we wszystkich stanach dowodzi, że tego nie robią), jeśli same są pod wpływem wojennego przemysłu zbrojeniowego, wówczas pozostaje tylko jedna rzecz: zjednoczenie wszystkich uczestników pokoju, a przede wszystkim zjednoczenie klasy robotniczej Walka z imperialistyczną polityką rządów i przemysłowców zbrojeniowych.

1928, 3 Fritz Lenz